The Pulitzer Prize-winning critic and acclaimed author of Negroland boldly and brilliantly fuses cultural analysis and memoir to probe race, class, family and art. Taking in the jazz and blues icons whom Jefferson idolised as a child in the 1950s, ideas of what the female body could be - as incarnated by trailblazing Black dancers and athletes - Harriet Beecher Stowe's Topsy reimagined in the artworks of Kara Walker, white supremacy in the novels of Willa Cather, and more, this breathtakingly...

Er is maar één ding boeiender dan misdaad: het begrijpen van de dader. Direct na het zedenmisdrijf in Amsterdam, de aanslag in Alphen aan den Rijn, het bloedbad in Utøya en de moordpartij in Luik werd er druk gespeculeerd over de motieven van Robert M., Tristan van der Vlis, Anders Behring Breivik, en Nordine Amrani.

Antoine de Kom is psychiater en was jarenlang verbonden aan het Pieter Baan Centrum waar hij spraakmakende delinquenten observeerde. Omdat de zorgvuldigheid hem verbiedt om ...

‘We kunnen er niet onderuit: we beleven emotionele tijden. Waar men ook kijkt, commotie is de norm, intensiteit de vorm.’ Zo begint het nieuwe boek met essays van Stefan Hertmans, waarin hij ons verlangen naar een arcadisch bestaan fileert. Waarom moeten we alles wat we van waarde achten – seksualiteit, identiteit, kunst en literatuur, sociaal engagement – onophoudelijk opfokken voor het grote doel? Kunnen we de dingen niet meer in hun waarde laten zonder ze uit te kauwen? Wellicht he...

Hoe moeten wij leven? De onmogelijkheid van de vraag vind je verrassend genoeg niet terug in de antwoorden die Marjoleine de Vos erop tracht te geven. We kunnen leren van de klassieken. Poëzie helpt. Een mooie maaltijd en een prachtige tuin helpen ook. Reizen. Religie.

Deze schitterende verzameling persoonlijk essays tonen een wereldbeschouwing van deze tijd die meervoudig is, nooit absoluut. In tintelende zinnen legt De Vos de vraagstukken van ons bestaan bloot en beantwoordt ze met een bi...

In ‘De laatste deur’ beschrijft Jeroen Brouwers de levensomstandigheden van Nederlandstalige auteurs en hoe die hen tot zelfmoord hebben aangezet, alsmede de indicaties daartoe die zij soms in hun werken hebben nagelaten. Welke invloed had bijvoorbeeld de Bijbel op de zelfmoord van schrijvers als François Haverschmidt, welke uitwerking hadden politiek en wereldgeschiedenis op de laatste dagen van Menno ter Braak? Er zijn perioden van zelfmoordgolven in de schrijverswereld, zoals in het l...

Van Helen Knopper verschenen ruim twintig titels, w.o. romans, korte verhalen, poëzie, en een drieluik over de jaren negentig. Na een lange periode van stilzwijgen maakte Helen Knopper in 2016 haar glorieuze comeback met 'Het loopt het ademt het leeft', biografie van een vriendschap, (nominatie Halewijnprijs 2016) in 2018 gevolgd door 'Het onbesproken beeld', het bijzondere verslag van een ziekbed met de impact van een kroniek van een aangekondigde dood. Niettemin is het Helen Knopper gelukt...

Dirk Lauwaert (1944-2013) liet bij zijn dood een duizelingwekkend aantal stukken na. Over film, fotografie, beeldende kunst, mode, architectuur… Hij schreef over klassiek Hollywood met zijn stars en over de nouvelle vague en de primitieve cinema. Het ontstaan van de fotografie boeide hem evenzeer als het werk van Walker Evans, Helmut Newton of Dirk Braeckman. Zijn interesse voor schilderkunst reikte van de renaissance tot Francis Bacon en Louise Bourgeois – met een bijzondere liefde voor ...

In dit boek keert Bart Stouten terug naar zijn grote literaire liefdes die hem een leven lang inspireerden: Beckett en Proust. Hij bezoekt opnieuw Parijs, waar hij als jongeman op zoek ging naar overgebleven ‘levende’ sporen

van beide auteurs. Jarenlang correspondeerde Bart met de maîtresse van Samuel Beckett, die ooit script editor was bij de BBC en als vertaalster een scharnierfunctie bekleedde tussen de Engelse en Franse literatuurwerelden. Minder bekende aspecten over het leven en we...

Toen de Amerikaanse tekenaar Saul Steinberg zei dat hij een schrijver was die tekende, onthulde hij iets wat meer tekenaars denken. Steinberg doelde op het literaire karakter van zijn getekende humor: dat er langer over is nagedacht en dat de kijker zich er iets langer over buigt dan bij een doorsnee cartoon. Carel Peeters, die als literair redacteur en criticus van Vrij Nederland talloze tekenaars de ruimte gaf in de Republiek der Letteren, schrijft in Het eigenwijze potlood over de twintig ...