Op donderdagavond 4 september 1941 schrijft Etty Hillesum in haar dagboek:

Ik wil deze eeuw leren kennen, van buiten en van binnen. Ik betast deze eeuw, iedere dag opnieuw, ik tast met m’n vingertoppen langs de contouren van deze tijd.

De contouren van haar tijd zou zij tot het bittere einde blijven verkennen. Jopie Vleeschhouwer merkt in zijn verslag over Etty Hillesums vertrek uit kamp Westerbork op 7 september 1943 het volgende daarover op:

Maar we gaan verder, terwijl ik dit schrijf gaa...

In het eerste deel van de nieuwe reeks ‘Cahiers Etty Hillesum’ wordt bijzondere aandacht besteed aan de receptie van Etty Hillesums nagelaten geschriften. Hoe is er in binnen- en buitenland gereageerd op haar dagboeken vanaf de eerste publicatie in 1981?

De selectie uit haar dagboeken, die toen onder de titel ‘Het verstoorde leven’ verscheen, bleek een groot succes en de vertalingen ervan in achttien talen maakten de tekst ook voor niet Nederlandstalige lezers toegankelijk. Zo hebben ...

Toen de dagboeken van Etty Hillesum werden gepubliceerd, was het voor haar vrienden – voor zover nog in leven – een grote verrassing om haar gedachten te lezen over onderwerpen als God, schepping en mens, lot en geschiedenis, lijden en haat. Dit was niet de Etty zoals zij zich haar herinnerden. Hoe kon het gebeuren dat zij deze gedachten nooit met hen had gedeeld?

Eén van haar vrienden wist de oplossing. Hij vertelde dat Etty Hillesum haar gespreksonderwerp aanpaste aan de vriend of vrie...

In het tweede deel van de reeks ‘Cahiers Etty Hillesum’ wordt bijzondere aandacht besteed aan Etty Hillesum en haar zoektocht in oorlogstijd. Haar opvattingen over lotsverbondenheid, behoud van de menselijke waardigheid en verinnerlijking ontwikkelden zich in een periode, waarin humaniteit juist onder de grootst mogelijke druk stond. Door vergelijking met andere auteurs en het analyseren van dagboekteksten worden Hillesums ideeën in de juiste context geplaatst.

De selectie uit haar dagbo...