De mens is een verhalend wezen. Dit bedoelen de auteurs met narrativiteit. De levens- en ervaringsverhalen van mensen zijn constructies. Ze zijn de uiting van hun subjectieve beleving. Hierdoor kunnen die verhalen zowel de werkelijkheid vertekenen als de verteller zelf in een verstarde positie houden. Soms kan de verteller ook meer willen zeggen dan hij feitelijk uit. Het ontrafelen van ervaringsverhalen en het opsporen van breuken en inconsistenties kunnen belangrijk zijn voor beroepskrachte...

Sprookjes, prentenboeken, bijbelverhalen, gedichten, nog steeds zijn ze in staat iets binnenin ons te raken. De gebeurtenissen in die vertellingen associëren we met ervaringen die we zelf op onze levensweg hebben opgedaan.

Als mensen leven we in verhalen. We zijn de hoofdpersoon in het verhaal van ons eigen leven waarin we anderen ontmoeten, die op hun beurt de hoofdpersonen in hún levensverhaal zijn. Deze ‘geleefde verhalen’ met hun hoogte- en dieptepunten, vertellen we aan elkaar en a...