De blauwe dood gaat over de geschiedenis van de cholera-epidemieën in Nederland 1832-1867. Naast de geschiedenis zelf beschrijft het boek de maatschappelijke, bestuurlijke en economische context die het mogelijk maakte dat de epidemieën herhaaldelijk konden terugkeren en tienduizenden slachtoffers konden maken. Een verhaal over bestuurlijke arrogantie, medische onkunde en maatschappelijke minachting.

In dit boek willen we ‘een onschuldige kinderziekte’ nader beschouwen. Niet alleen omdat we niet zo zeker zijn van het onschuldige karakter van een aandoening als mazelen. Maar ook omdat zo’n beschouwing ons de weg opent naar een wonderlijke wereld die zich recht onder onze ogen afspeelt en waar we met het blote oog toch geen enkele blik van kunnen opvangen. Hoe ziet het mechanisme er uit waarvan de veroorzakers van mazelen en van vele andere ziekten zich bedienen? Hoe verzet het lichaa...