'Lieve kleinzoon,

Op school heb je geleerd over de geschiedenis van WOII. Verhalen uit die tijd over je overgrootvader, mijn vader, ken je niet. Zelf wist ik er ook weinig van.'Chris Dragt (1912-1984) was politieman. Zijn dochter dacht soms dat hij in de oorlog fout was geweest, omdat veel politiemensen immers meewerkten met de Duitse bezetters. Hij praatte zelden over die periode, hooguit over avonturen waar hij buiten leek te staan. Na zijn dood vindt Elly Dragt (1941) een fotoboek en aante...

Pieter van den Abeelen werd op 14 januari 1924 geboren in Den Haag. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog woonde hij in de Mariottestraat 10 in Den Haag. Piet hield gedurende de oorlog nauwgezet een dagboek bij. Van al die verslagen is helaas alleen het laatste schrift bewaard gebleven.

De tekst in het schrift gaat over 2 april 1940 tot en met 12 mei 1945.

In dit boek vindt u de overgetypte tekst, scans van de pagina's uit dat schrift en ook nog een scan van een aankondiging van een buurtfeest ...

Eine ausführlich Beschreibung findet sich auf dem Kover-Entwurf!

Nelly Steeghs (1935) was 4 toen de oorlog in mei 1940 uitbrak en 9 toen in september 1944 de geallieerden Liessel bevrijdden. Helaas was die bevrijding van korte duur. Eind oktober waren de Duitsers weer terug. Dit is haar verhaal, van twee keer moeten vluchten. De tekst is door Jeroen Koppes (1981) verder uitgewerkt en voorzien van historische context. Koppes is verbonden aan STIWOT (Stichting Informatie Wereldoorlog Twee) en schreef eerder voor het tijdschrift Wereld in Oorlog. In 2018 vers...

Gewijzigde en aangevulde herdruk

Al zolang oorlogen bestaan, wordt er geplunderd. Het zal daarom niemand verbazen dat ook geallieerde soldaten tijdens de Tweede Wereldoorlog zich aan plundering schuldig maakten. Maar waarom deden ze dat op het grondgebied van een bevriende natie? Onderzoek naar wat zich afspeelde in de regio Nijmegen leidt tot een onthutsende conclusie: met name in de geëvacueerde gebieden van de gemeenten Ubbergen, Millingen, Groesbeek, Mook en Middelaar, Ottersum en Gennep...

J.A.A. van Doorn en W.J. Hendrix dienden tijdens de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949) samen op Java. Hier besloten ze, geschokt door de gewelddadige praktijken van hun legeronderdeel, een onderzoek in te stellen naar ontsporingen van geweld. Na hun terugkeer in Nederland zagen zij niettemin af van publicatie, in de overtuiging dat hun studie niet in goede aarde zou vallen. Alom ging men er vanuit dat het ‘voorbij’ was.

Pas in 1969, twintig jaar na de soevereniteitsoverdra...

Het communisme zag in techniek en wetenschap middelen om een klasseloze maatschappij te creëren. Het fascisme en het nationaalsocialisme wilden technologie gebruiken om een sterke staat tot stand te brengen die een leidende rol in de internationale gemeenschap kon spelen. Deze gedachte werd gedeeld door civiel ingenieur Anton Mussert. Om de maatschappelijke invloed van zijn Nationaal-Socialistische Beweging te vergroten, creëerde hij een aantal ‘Fronten’ en ‘Gildes’. Het Technisch G...

Waar oorlog en vrede elkaar raken, schuren vreugde en verdriet. Toen de geallieerden de bevrijding brachten in Nederland in 1944 en 1945 was er euforische blijdschap. De bevrijders kregen een heldenonthaal, dat ze hun leven lang bijbleef.

De meeste manschappen gingen weer naar huis, beladen met verhalen over het slagveld waar ze hun gesneuvelde kameraden hadden achtergelaten. De tranen van verdriet smoorden in stille momenten.

Het waren mannen die in de bloei van hun leven het grootste offer ...

‘Weg van geweld’ sluit aan bij de ambiguïteit van geweld. In de toepassing van geweld blijkt beheersbaarheid een moeilijke opgave. Er is hoe dan ook geen reden om, in figuurlijk zin, ‘weg’ te zijn van geweld. Deze bundel onderzoekt de militaristische maar ook religieuze verheerlijking van geweld en stelt verschillende dimensies van de relatie tussen religie en conflict aan de orde. Aan bod komen de rol van religie bij conflictbeheersing, de scheiding van kerk en staat, het idee van h...

Vanaf 1946 scheepte ons landje aan de Noordzee ruim 100.000 dienstplichtigen in naar zijn almaar onrustiger/opstandiger kolonie Oost-Indië: een vredesmissie. Swartbroek, mijn dorpje, leverde een bovengemiddelde bijdrage. Enkelen van zijn Indiëgangers leerde ik goed kennen.

In 2011 stierf Lei, een der vredesduiven. Zijn wapenbroeders zwaaiden hem uit met militaire eer én met toespraken. Daarin lichtten ze een tip van de sluier over hun verleden op. Wakend bij hun overleden makker, gidsten ...