In de negentiende eeuw beoefenden in Nederland 1100 vrouwen de beeldende kunst. De meesten zijn na hun dood vergeten. Het beeld is ontstaan dat de kunstwereld tamelijk negatief tegenover vrouwen stond en dat kunstbeoefening vooral als vrijetijdsbesteding voor welgestelde dames werd aangemoedigd.

Een professionele carrière was slechts voor een enkeling weggelegd. Dit boek brengt hierin verandering en besteedt voor het eerst uitvoerig aandacht aan de positie van de kunstenaressen in de negenti...

Kunstenaars Ghita Skali, Jonas Staal, Josefin Arnell en Michael Tedja zijn de genomineerden voor de Prix de Rome Beeldende Kunst 2023. Vanaf 14 oktober 2023 is hun werk te zien in de gelijknamige tentoonstelling in het Stedelijk Museum Amsterdam. De bijbehorende publicatie bevat gesprekken tussen de genomineerden en diverse auteurs uit het binnen- en buitenland. Daarnaast wordt de tentoonstelling ingeleid door curator Amanda Pinatih en bevat het boek een essay door Dominique van Varsseveld.

...

In zijn biografie vertelt Willy De Wuffel hoe hij als kleine jongen telkens met zijn vader mee moest op café, zodat die op tijd naar huis zou terugkeren. Daar werd de basis gelegd voor zijn levenslange passie: schilderen. We volgen Willy op de schoolbanken aan de Academie voor Schone Kunsten in Aalst en de Hogere Schilderschool Domien Steurbaut in Gent. Gaandeweg zien we hem uitgroeien tot een vakman die zijn droom waarmaakt: zijn eigen zaak uitbouwen. Zijn leven lang houdt Willy een pleidoo...

Piet Mondriaan en Bart van der Leck stonden aan de basis van grote vernieuwingen in de schilderkunst. Primaire kleuren, horizontalen en verticalen moesten uitdrukking geven aan een nieuw besef van kunst. In dit boek staat de ontmoeting centraal tussen Piet Mondriaan en Van der Leck en de spannende artistieke dialoog die op gang kwam nadat zij elkaar ontmoetten in 1916.

Bart van der Leck kwam uit een kunstnijvere traditie en had zich bekwaamd in de glasschilderkunst. Mondriaan was in het werk d...

Van oudsher hebben kunstenaars over Walcheren gezworven, aangetrokken door de ongerepte schoonheid van de natuur, de bijzondere lichtval langs de kust en de weerschijn ervan over het vlakke land. Het grillige duinlandschap, de zee en de oude bossen die de dorpen omzomen, inspireerden schilders, dichters, componisten en schrijvers. De kustplaats Domburg was het centrale punt. 'Het is buiten zoo mooi van kleur, kleur, kleur en zon', verzuchtte de kunstenaar Jan Toorop in 1908 tijdens zijn verbl...

Pastels, het pastelportret in Nederland biedt een overzicht van de ontwikkeling van het pastelportret in Nederland, in het bijzonder in Amsterdam, vanaf het midden van de achttiende eeuw tot het midden van de negentiende eeuw. Nederland kende een groot aantal buitenlandse portrettisten die de pasteltechniek in Nederland introduceerden. Met name in de achttiende eeuw werd het medium zeer populair onder de welgestelde bevolking.

Beroemde buitenlandse kunstenaars zoals Perronneau (1715-1783), LI...

De vrouwen van de art nouveau zijn geen echte vrouwen.

Het zijn verleidelijke halfnaakte nimfen, of juist boze en in

zichzelf gekeerde heksen. Pin-upgirls of schikgodinnen.

Voor vrouwen bestonden er kunstmatige tweedelingen:

heilige of heks, maagd of verleidster. Dit was typerend

voor het eerste decennium van de 20ste eeuw, waarin massaconsumptie,

reclame, visuele uitingen en psychologische

onzekerheid hoogtij vierden. En het lijkt verdacht veel op de

tijd waarin wij nu leven.

Hoe werd de vro...

Parallel aan haar ontwikkeling als expressionist, integreerde Stien Eelsingh (Zwolle 1903 – Meppel 1964) als niemand ervoor of daarna in de Staphorster gemeenschap. De klassiek geschoolde en koninklijk gelauwerde kunstenaar huurde er in 1943 een vervallen boerderij, die zij en haar man Roel Frankot zelf opknapten. Eenmaal gescheiden wist Eelsingh zelf als kunstenaar en docent de kost te verdienen door haar inmiddels fameuze ‘Witte boerderij’ tot een landelijk bekende culturele hotspot t...

‘In ’t algemeen slechts kan men weten, dat kunst de allerindividueelste

expressie van de allerindividueelste emotie moet

zijn’. Deze uitspraak van Willem Kloos is zonder meer van toepassing

op de schilders van de Biesbosch. Immers, in tegenstelling

tot de schilderkolonies die in de tweede helft van de 19e eeuw in

Nederland ontstonden, is de Biesbosch een plek waar de kunstenaar

op zichzelf was aangewezen. Er is nooit een kunstenaarskolonie

ontstaan.

De werken in dit boek overziend, is v...